Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΟΣΟΚΑΤΕΣΤΑΛΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ 3η ΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ KATA TOY SARS-CoV-2
Αποσπάσματα από το νέο μου βιβλίο «SARS-CoV-2: Τα Αυθεντικά Πειράματα Κατασκευής και η Μοριακή Δομή του και τα Εμβόλια» δείγματα του οποίο μπορείται να δείτε εδώ: (https://issuu.com/kontegiovanni/docs/sars-cov-2_?fbclid=IwAR2kf8xczdFGXIji21QBd191VTHZmAmqFt2qezruCAlrCfjRfw3v18Ucb58
Για παραγγελίες τηλεφωνείστε στο 6939364918 (κόστος 25 ευρώ + ταχυδρομικά)
Η απουσία αντισωμάτων και κυτταρικής ανοσίας
Όλη η φιλοσοφία όλων των κλασικών εμβολίων αλλά και των σχετικών με την πρόληψη της Covid-19 και σύμφωνα με τους υποκριτές ή αδαείς υποστηρικτές των τελευταίων mRNA (Pfizer and Moderna) και mRNA αδενοϊών (Astra Zeneca, Johnson & Johnson, Sputnik και του εξασθενημένου φυσικού ιού της Sinopharm), η προληπτική των δράση στηρίζεται στην παραγωγή αντισωμάτων από τον ανθρώπινο οργανισμό (ενεργητική χημική ανοσία) εναντίον της εξωτερικής πρωτεΐνης S του ιού καθώς και η ανάπτυξη κυτταρικής ανοσίας εναντίον του (δια την Τ4+, Τ8+, ΝΚ+ λεμφοκύτταρα και μακροφάγα-Mc), αμφότερες των οποίων θα αδρανοποιήσουν (δεν θα σκοτώσουν) υποτίθεται τον φυσικό ιό, ο οποίος φέρει την ίδια πρωτεΐνη S (κρίσιμη για την είσοδό του και νοσογόνο δράση του στα ανθρώπινα κύτταρα). Συνεπώς, η δράση κι αποτελεσματικότητα των εμβολίων, επιστημονικά και λογικά πρέπει να εκτιμάται από την μέτρηση των παραπάνω δύο ανοσιών στο αίμα των εμβολιασμένων. ΟΜΩΣ, αυτό δεν έγινε σε καμία κλινική μελέτη των εταιρειών παραγωγής των, ούτε δημοσιεύτηκε –γενικά- από άλλα ανεξάρτητα πανεπιστήμια, ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ υπάρχουν! Αυτό αποδείχτηκε από την μεγάλη μελέτη:
Negligible impact of SARS-CoV-2 variants on CD4+ and CD8+ T cell reactivity in COVID-19 exposed donors and vaccines. https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2021.02.27.433180v1
κι από λίγες άλλες που επιβεβαίωσαν την απουσία της χημικής ανοσίας (αντισωμάτων).
Ενεργητική είναι επίσης η φυσική ανοσοποίηση που επιτυγχάνεται με την μόλυνσή μας με το mRNA του φυσικού ιού, όμοια με την ανοσοποίηση με το mRNA του εμβολίου. Αλλά τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση, η μόλυνσή μας είναι ακούσια, ενώ στην 2η είναι εκούσια!
Την παραπάνω «ενεργητική ανοσοποίηση» του οργανισμού που επιχειρείται ή επιτυγχάνεται με τα εμβόλια, πρέπει να την διαχωρίσουμε από την Παθητική ανοσοποίηση είναι η χορήγηση έτοιμης ανοσοποίησης, όπως γίνεται με την χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων εναντίον του ιού (ή άλλων μικροβίων), με την μορφή των νέων παραχθέντων φαρμάκων κατά του ιού αυτού ή πλάσματος αναρρωνυόντων από τον ιό ασθενών (που ομοίως περιέχουν αντισώματα κατά του ιού).
Ο επιστημονικός παραλογισμός της χρήσης των εμβολίων αυτών σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς
Από τον ορισμό της ενεργητικής ανοσοποίησης (κάτι που επιχειρείται δι' όλων των εμβολίων κατά του SARS-CoV-2, προκύπτει το αβάσιμο των ισχυρισμών των υποστηρικτών των εμβολίων, για την ιατρική ανάγκη να γίνουν αυτά κατά προτεραιότητα στους, από διάφορους λόγους, ανοσοκατασταλμένους ασθενείς! Και τούτο, διότι ο οργανισμός των ασθενών ατών κι ανίκανος είναι να παράξει προφυλακτικά αντισώματα και κυτταροτοξικά κύτταρα εναντίον του εμβολίου (και του φυσικού κορονοϊού), αλλά –και για τον ίδιο λόγο- κινδυνεύει από την νοσογόνου-μολυσματική δράση αυτού καθαυτού του εμβολίου, το οποίο δρά στους ασθενείς αυτούς ως παθογόνος ιός! (εκτός των άλλων αυτοτελών των εμβολίων παρενεργειών, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω).
Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΩΝ «ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ»
Συνεπώς, αναγκαστικά τίθεται το πρωταρχικό ερώτημα ποιος είναι ο προσδοκώμενος μηχανισμός δράσης των εμβολίων; Η απάντηση είναι: ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, θέτοντας εκτός λογικής την χρήση των εμβολίων αυτών.
Εδώ είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι μια επιστημονικά έγκυρη μέτρηση της ανοσίας πρέπει να γίνει με την μέθοδο της ELISA τιτλοποιημένων ειδικών αντισωμάτων (PCR), ήτοι για την ανίχνευση ειδικών «δεσμευτικών» (binding Abs) ή/και «εξουδετερωτικών» (sterilizing Abs) αντισωμάτων κατά της πρωτεΐνης S του εμβολίου ή του φυσικού κορονοϊού κι όχι απλά με ELISA ανίχνευσης «ιικών αντιγόνων» (rapid test) (λόγω της ανύπαρκτης σχεδόν ειδικότητάς της), κι ούτε φυσικά με την μέτρηση των κοινών IgG, IgM αντισωμάτων τα οποία εκλύονται εναντίον των συνοδών του mRNA νανολιπιδίων του εμβολίου, ή άλλων συνοδών του φυσικού ιού σωματιδίων ή μικρο-οργανισμών. Είναι τέλος σημαντικό να προσθέσω ότι η πιο αξιόπιστη μέθοδος ανίχνευσης του κορονοϊού είναι η ανίχνευση στο αίμα του ασθενούς (ή στα κύτταρά του γενικά) «γενετικών γονιδιακών σειρών m RNA» (mRNA sequencing) που ανήκουν αποκλειστικά στον κορονοϊό, με την εργοβόρο κι ακριβή τεχνολογία fluorescence-based sequencing methods with a DNA sequencer.
Για ν' αποφύγουν τον παραπάνω σκόπελο οι εταιρείες στις κλινικές των δοκιμές των εμβολίων αυτών, αλλά και οι διάφορες άλλες μελέτες, «μέτρησαν» την αποτελεσματικότητα των εμβολίων με καθαρά κλινικές εκτιμήσεις, ήτοι συνέκριναν την εμφάνιση ή την βαρύτητα των αναπτυχθέντων συμπτωμάτων της νόσου στους εμβολιασμένους κι ανεμβολίαστους, παρόλο που η «μέτρηση» των συμπτωμάτων αυτών ΔΕΝ είναι αντικειμενικά μετρήσιμη με αριθμούς, αλλά κρίνονται με υποκειμενικά αξιολογικά κριτήρια, όπως π.χ. «έντονος βήχας, βαρεία νόσηση, υψηλός πυρετός κλπ.).
Δημ. Αντωνίου, ιατρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου