H ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΟΥ «ΤΕΙΧΟΥΣ
ΑΝΟΣΙΑΣ» (ΗΕRD IMMUNITY)
Του Δημ. Αντωνίου, ιατρού
Το κείμενο αυτό είναι προ-δημοσίευση
από την πλέον των 400 σελίδων 2η
Έκδοση του βιβλίου μου: «SARS-Cov-2: Τ` αυθεντικά
πειράματα παρασκευής του και τα Εμβόλια» που θα εκδοθεί τον Σεπτέμβριο 2021. Για προ-εγγραφές απόκτησης του βιβλίου γράψτε όνομα,
δ/νση και τηλέφωνο στο e-mail: dr.dim.antoniou@gmail.com και στα τηλ.693 93 64 918,
22210-62743.
«Τοίχος ανοσίας» (Herd Immunity Threshold-HIT) είναι το κρίσιμο εκείνο ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμό ΗΙΤ (Herd Immunity Threshold), στο οποίο ο ρυθμός αύξησης Re (πρώτη παράγωγος) των νέων κρουσμάτων (νέων μολύνσεων) είναι κάτω του 1, ήτοι ο κάθε ένας νέος μολυνθείς άνθρωπος, μεταδίδει τον ιό το ανώτερο σε έναν ακόμα άνθρωπο (κι όχι πάνω από έναν).
Mε άλλη έκφραση, το ΗΙΤ είναι το
ελάχιστο αναγκαίο άνοσο (με παθητική ή ενεργητική) ανοσία (*) που απαιτείται, ώστε η
πανδημία να σταματήσει να αυξάνεται ή ελαττώνεται εκθετικά, αλλά να εξελίσσεται (αυξάνεται) με αργότερο ρυθμό, με την
προσδοκία και υπό προυποθέσεις (βλ.παρακάτω), η πανδημία κάποια στιγμή να
εξαφανιστεί.
Εκθετική είναι η εξάπλωση της πανδημίας που γίνεται με μετρήσιμο αριθμό ΝΕΩΝ κρουσμάτων ίσων με: 2, 4, 16, 256, 65.536….κ.ο.κ..Ο ρυθμός αύξησης των νέων κρουσμάτων/ημέρα είναι- στο συγκεκριμένο παράδειγμα- Re=2 (ήτοι πάντα μεγαλύτερος της μονάδος). Αντίθετα, σε μια αναλογική αύξηση οι αντίστοιχες τιμές είναι: 2,4,8,16,32, 64, 128….κ.ο.κ., κι ο αντίστοιχος Re=1.
Εικόνα
1: Οι διάφορες συναρτησιακές μορφές μετάδοσης μιας πανδημίας. Θεωρητικά, κάθε
πανδημία μεταδίδεται εκθετικά. Το «τείχος ανοσίας», ήτοι το ελάχιστο ποσοστό
ανοσίας (ενεργητικής ή/και παθητικής) του πληθυσμού) είναι αυτό που θα
μετατρέψει την εκθετική διασπορά σε μια από τις άλλες «βραδύτερες» μορφές
διασποράς.
(*) ενεργητική ανοσία είναι η χημική (αντισώματα) ή
κυτταρική (με Τ4+, Τ8+, ΝΚ λεμφοκύτταρα και μακροφάγα λευκοκύτταρα) που
αναπτύσσει ο οργανισμός μετά από την μόλυνση ή/και νόσησή του από την ιό, η
μετά από εμβολισμό του, ενώ παθητική ανοσία είναι η χορήγηση στον οργανισμό
έτοιμων αντισωμάτων (με ορός αναρρωνυόντων από τον ιό ασθενών ή Τ4+,Τ8+, ΝΚ
λεμφοκυττάρων).
Ήδη, από τον παραπάνω ορισμό του HIT, προκύπτουν οι αρνητικές προυποθέσεις ισχύος της αντίστοιχης θεωρίας, ήτοι οι πρυποθέσεις εκείνες που ακυρώνουν την θεωρία αυτή κι οι οποίες (αρνητικές προυποθέσεις) είναι η εξής:
1) Το εμβόλιο πρέπει να «σκοτώνει»
τον ιό (κι όχι απλά να τον αδρανοποιεί, όπως συμβαίνει με όλα τα σημερινά
εμβόλια κατά του κορονοιού).
2) Να μην δημιουργούνται νέα στελέχη (μεταλλάξεις)
ανθεκτικές στο εμβόλιο εναντίον του
αρχικού (προ της μετάλλαξης) στελέχους του ιού, καθιστώντας το έτσι (το
εμβόλιο) άχρηστο. Απεδείχθη όμως όπως είπαμε, ότι στην παρούσα πανδημία οι ανθεκτικές αυτές μεταλλάξεις του ιού δεν
είναι τυχαίες κι ότι- ακόμα χειρότερα- παράγονται από τα ίδια τα εμβόλια και
τους εμβολιασμένους, με αποτέλεσμα, οι μεταλλάξεις αυτές (ως ανθεκτικές στα
αρχικά στελέχη του ιού) ν` αχρηστεύουν
τα εμβόλια που αναπτύχθηκαν κι έγιναν κατά των αρχικών (προ των μεταλλάξεων)
στελεχών του ιού.
Περιορισμοί στην ισχύ της θεωρίας του «τείχους ανοσίας»
Όπως θα δούμε παρακάτω, η θεωρία αυτή
παραδέχεται κι ορισμένους περιορισμούς στην ισχύ της, οι οποίοι είναι οι εξής:
1) Το ποσοστό των μολυσμένων ή νοσούντων
μπορεί τελικά να υπερβεί το ποσοστό του «τείχους ανοσίας» που η ίδια η θεωρία
προβλέπει με τα υφιστάμενα στοιχεία
2) Εάν η αποτελεσματικότητα των
εμβολίων (όπως την προσδιορίσαμε παραπάνω) είναι μικρότερη από το υπολογιζόμενο
«τείχος ανοσίας», τότε και το 100% του πληθυσμού κι αν εμβολιασθεί, πάλι η
πανδημία θα εξακολουθήσει ν` αυξάνεται στον πληθυσμό και πάνω από το ποσοστό
του «τείχους ανοσίας». Και πράγματι, στην παρούσα πανδημία, τόσο στην Ελλάδα,
όσο και διεθνώς, η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, εξ` αρχής αλλά και
προιόντος του χρόνου ήταν κι είναι μικρότερη του εκάστοτε υπολογιζόμενου
ποσοστού του «τείχους ανοσίας» .
Ξεχνώντας όλα τα παραπάνω, προχωρώ στην μαθηματική ανάλυση του «τείχους ανοσίας» για
την πληρότητα του επιστημονικού μου λόγου:
Για να γίνει
κατανοητή η μαθηματική έκφραση της ΗΙΤ, είναι ανάγκη να ορίσουμε πρώτα την
έννοια του δείκτη Ro που είναι ο μέσος όρος νέων μολύνσεων που
προκαλούνται (μεταδίδονται) από κάθε
ΕΝΑΝ μολυσμένο άτομα σε άλλα ευάλωτα, σε έναν πληθυσμό με 0 ανοσία (ήτοι σε
έναν πληθυσμό που είναι όλοι ευάλωτοι στην μόλυνση) και ο οποίος (πληθυσμός)
είναι ομογενής ή καλώς-αναμεμιγμένος, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν
απομονωμένες ομάδες μέσα σε αυτόν, έτσι ώστε ο καθένας να είναι δυνατόν να
έρθει σε επαφή με οποιονδήποτε ευάλωτο ή μολυσμένο άτομο. Συνεπώς το Ro εκφράζει τον θεωρητικό ρυθμό (πρώτη
παράγωγο) αύξησης του αριθμού των μολύνσεων (κρουσμάτων), αναγόμενος όμως σε
θεωρητικό επίπεδο, ήτοι υπολογισμένος σε έναν θεωρητικό πληθυσμό με 0 ανοσία. Γι` αυτό το Ro είναι συνάρτηση (εξαρτάται) μόνο από
την μολυσματικότητα του παράγοντα της πανδημίας (μικρόβιο ή ιό).
Αντίστοιχα, ο δείκτης Re είναι ο ρυθμός αύξησης στην πραγματική κοινωνία με ποσοστό ευάλωτου (χωρίς ανοσία) πληθυσμού % S. ‘Ετσι, ονομάζουμε «Αποτελεσματικό Δείκτη Αναπαραγωγής της μόλυνσης -Re» τον ρυθμό εμφάνισης ΝΕΩΝ μολύνσεων (κρουσμάτων) ανά έναν μολυσμένο άτομο στον συγκεκριμένο πληθυσμό με ποσοστά χωρίς ανοσία % S >0.
Ο Δείκτης Re είναι το γινόμενο του Ro με το ποσοστό % S του
πληθυσμού που είναι πραγματικά ευάλωτο (ήτοι χωρίς ανοσία): Re = Ro X S. Με άλλα λόγια, Re είναι η πρώτη
παράγωγος της εξάπλωσης της πανδημίας.
Επειδή η φυσική διασπορά της πανδημίας (χωρίς
κανένα περιοριστικό της διασποράς παράγοντα εις βάρος του ιού, όπως π.χ. ανοσία
κλπ.) είναι εκθετική, είναι προφανές
ότι η «φυσική» τιμή του Re είναι Re>1.
Eάν συνεπώς προσδιορίσουμε τις φυσικές συνθήκες (εκφραζόμενες μαθηματικά)
στις οποίες η Re είναι ίση ή μικρότερη της 1 (Re = ή < 1), θα έχουμε προσδιορίσει
τις συνθήκες «φρεναρίσματος» του ρυθμού αύξησης της διασποράς της πανδημίας,
από εκθετική σε αναλογική, ήτοι:
Aν θεωρήσουμε την Re ίση
με την μονάδα,
Re = Ro X S = 1 (η Re είναι συνάρτηση του Ro) (Α),
όπου το S=1-p, p= το % των ατόμων με ανοσία και S+p=1. Μετά δε τις κατάλληλες αντικαταστάσεις καταλήγουμε στην σχέση:
Pc = ΗΙΤ = f(Ro) = 1-1/Ro (Β)
όπου Pc=HIT είναι το εκάστοτε ποσοστό του
πληθυσμού με ανοσία (ενεργητική ή παθητική) που είναι αναγκαίο για να
σταματήσει η πανδημία να εξελίσσεται (αυξητικά ή μειωτικά) εκθετικά.
Η συνάρτηση (Β) μας λέει ότι όταν το Ro = 1 à lim HIT = 0, ενώ στην συνέχεια, όσο μεγαλύτερο το Ro>1 τόσο μεγαλύτερο το ΗΙΤ (βλ. επόμενη
εικόνα).
Από τα
παραπάνω προκύπτει επίσης, εάν ο πληθυσμός είναι άνοσος πάνω από το ΗΙΤ, τότε η
Re<1 κι ο αριθμός των μολύνσεων ελαττώνονται, ενώ κι ο αριθμός κι η
ένταση των εξάρσεων ελαττώνεται επίσης. Kι αυτή είναι η συνθήκη
«φρεναρίσματος» της πανδημίας που αναζητούσαμε. Με άλλα λόγια, η ισχύ της
συνάρτησης (Β) εξασφαλίζει την ισχύ τη
εξίσωσης (Α), ήτοι, την Re<1.
Συνεπώς,
όταν η Re>1, η
πανδημία αυξάνει εκθετικά και το ΗΙΤ
δεν έχει ακόμα επιτευχθεί. Το αντίθετο ισχύει όταν Re<1, ήτοι όταν ο πληθυσμός είναι
άνοσος πάνω από το ΗΙΤ, τότε η Re κι ο αριθμός των μολύνσεων ελαττώνονται, ενώ κι ο αριθμός κι η ένταση
των εξάρσεων ελαττώνεται επίσης.
Από τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής περιγραφικά για την HIT και Re:
α) Η ΗΙΤ δεν εκφράζει το % ανοσίας
του πληθυσμού στο οποίο η πανδημία σταματάει να διασπείρεται, αλλά το σημείο
στο οποίο ο κάθε ένας μολυσμένος μολύνει το ανώτερο έναν μόνο ευάλωτο.
β)
Εάν η Re< ή = 1, (που σημαίνει ότι ο κάθε μολυσμένος μολύνει μέχρι
έναν το πολύ ευάλωτο), η (παν)ενδημία σταδιακά μειώνεται μέχρι να εξαφανιστεί.
Τα αντίθετα ισχύουν όταν η Re > 1.
γ) Εάν ο πληθυσμός είναι άνοσος πάνω από το ΗΙΤ, τότε η Re<1 κι ο αριθμός των μολύνσεων
ελαττώνονται, ενώ κι ο αριθμός κι η ένταση των εξάρσεων ελαττώνεται επίσης.
δ) Εάν Ro<1 εξ` αρχής της εμφάνισης της
μολυσματικής νόμου, αυτή ΔΕΝ εξελίσσεται σε εν (παν)ενδημία, αλλά
αυτοπεριορίζεται εκθετικά.
Overshoot
Από τα παραπάνω προκύπτει επίσης ότι
το % των ατόμων με μολύνσεις μπορεί να ξεπεράσει το ΗΙΤ, ακριβώς γιατί το ΗΙΤ
δεν δείχνει το % στο οποίο η πανδημία σταματάει να διασπείρεται, αλλά δείχνει το
% στο οποίο ο κάθε ένας μολυσμένος μεταδίδει την νόσο το ανώτερο σε έναν
ευάλωτο. Όταν επιτευχθεί το ΗΙΤ, οι μολύνσεις δεν πέφτουν αμέσως στο μηδέν. Το
πάνω από το ΗΙΤ ποσοστό των ατόμων που μολύνονται λέγεται «overshoot».
Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΤΟΙΧΟΣ ΑΝΟΣΙΑΣ»
Εάν θεωρήσουμε ότι η αποτελεσματικότητα E των εμβολίων είναι
100% (ήτοι ότι αυτά
προφυλάσσουν από την νόσο το 100% των εμβολιασμένων), το % ποσοστό του πληθυσμού Vc
που πρέπει να εμβολιασθεί για να σταματήσει η νόσος να
εξελίσσεται (αυξητικά
ή μειωτικά) εκθετικά, ισούται με τον
Vc= HIT= f(Ro) =1-1/Ro.
Επειδή όμως, τα εμβόλια ΔΕΝ είναι
ποτέ κατά 100% αποτελεσματικά, το Vc ισούται στην πράξη με: Vc = HIT/E= (1-1/Ro) / E.
Από την εξίσωση αυτή προκύπτει ότι όταν ισχύει Ε < 1-1/Ro, τότε η πανδημία είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί,
ακόμα κι αν εμβολισθεί όλος ο πληθυσμός!
Εάν εκφράσουμε με % Pv το ποσοστό του πληθυσμού που έχει
(κάθε φορά) εμβολιασθεί, βρίσκουμε το εναπομείναν ποσοστό
% Τ του πληθυσμού που πρέπει να
εμβολιασθεί για να σταματήσει η εκθετική αύξηση της πανδημίας, από την εξής
σχέση:
Τ %= (1-1/Ro) - (E X Pv) (Γ)
Από την εξίσωση (Γ) προκύπτει ότι
όταν «όλα τα υπόλοιπα παραμένοντα σταθερά» ("ceteris paribus"), κάθε αύξηση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων
(Ε), ή του ποσοστού των εμβολιασμένων (Pv), ιδιαίτερα όσο η Pv είναι μεγαλύτερη από το ΗΙΤ, τόσο η
πανδημία εξασθενεί.
Η μείωση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων:
Το Ισραήλ στηρίχθηκε στον εμβολιασμό
και ήταν η πρώτη χώρα που ανακοίνωσε τον Αύγουστο του 2021 ότι η αποτελεσματικότητα των εμβολίων
ξεθωριάζει σε ποσοστό 39% μειώνεται έναντι 95% που αρχικώς είχε αναφέρει η
Pfizer. Επίσης πάντα με βάση τα επίσημα στοιχεία του Ισραήλ με όρους μετάδοσης
η αποτελεσματικότητα των εμβολίων της Pfizer μειώνεται στο 16% μετά από κάποιους
μήνες.
ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ - ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Στο σημείο αυτό, παροτρύνω τον
αναγνώστη να διαβάσει και πάλι τις ισχύουσες στην παρούσα πανδημία «αρνητικές
προυποθέσεις» και περιορισμούς ισχύος της θεωρίας του «τείχους ανοσίας»-ΗΙΤ,
ώστε να αντιληφθεί ότι το πολυδιαφημισμένο «τοίχος ανοσίας, που θα μας σώσει
από την πανδημία», είναι ΟΧΙ μόνο μια μεγάλη ΦΑΙΝΑΚΗ, αλλά κι ένα ακόμα ΨΕΥΔΟΣ
από την Κυβέρνηση και τις ηθικά αλλοιωμένες «ιατρικές συνειδήσεις» των
«ψευτο-ιατρών»-διαφημιστών των εμβολίων κατά του
κορονοιού. Κι αυτά διότι και κυρίως, τα
συγκεκριμένα εμβόλια αφενός ΔΕΝ σκοτώνουν, αλλά μόνο αδρανοποιούν τον κορονοιό,
αφετέρου τα εμβόλια αυτά καθαυτά
προκαλούν τις ανθεκτικές στα εμβόλια αυτά μεταλλάξεις, αχρηστεύοντάς τα.
Του Δημ. Αντωνίου, ιατρού
Το κείμενο αυτό είναι προ-δημοσίευση
από την πλέον των 400 σελίδων 2η
Έκδοση του βιβλίου μου: «SARS-Cov-2: Τ` αυθεντικά
πειράματα παρασκευής του και τα Εμβόλια» που θα εκδοθεί τον Σεπτέμβριο 2021. Για προ-εγγραφές απόκτησης του βιβλίου γράψτε όνομα, δ/νση
και τηλέφωνο στο e-mail: dr.dim.antoniou@gmail.com και στα τηλ.693 93 64 918,
22210-62743.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου